ช่วงนี้ผู้คนอพยพเข้ามาทำงานในกรุงเทพฯเป็นจำนวนมาก อยู่อาศัยกันอย่างหนาแน่นแออัด เริ่มเกิดแหล่งเสื่อมโทรม รัฐจึงแก้ไขปัญหาการขาดแคลนที่อยู่อาศัยของประชาชนที่มีรายได้ปานกลาง ด้วยการจัดตั้งธนาคารอาคารสงเคราะห์ (ธอส.) โดยจัดทำที่อยู่อาศัยแรกเริ่มให้ประชาชนได้เช่าซื้อ เช่นโครงการพิบูลเวศม์ พิบูลวัฒนาและทุ่งมหาเมฆ
ยุคนี้เป็นยุคที่ประเทศไทยได้ใช้แผนพัฒนาฉบับที่ 1 อย่างจริงจัง ทำให้เศรษฐกิจขยายตัวอย่างรวดเร็ว คนอพยพเข้าในกรุงเทพฯกันมากขึ้น รัฐจึงพัฒนาที่อยู่อาศัยแบบแฟลตขึ้นมาหลายโครงการ เช่น แฟลตดินแดงและแฟลตห้วยขวาง อีกทั้งภาคเอกชนก็เริ่มลงทุนพัฒนาบ้านจัดสรรขึ้นบ้าง โดยมีบ้านจัดสรรเอกชนแห่งแรกคือ หมู่บ้านมิตรภาพที่อ่อนนุช
ในช่วงปี พ.ศ. 2520 เกิดเศรษฐกิจตกต่ำ รัฐบาลไม่มีงบมากพอในการจัดทำที่อยู่อาศัยให้ผู้มีรายได้น้อย จึงมีนโยบายที่จะอุดหนุนเฉพาะการก่อสร้างบ้านบางส่วนและสาธารณูปโภคเท่านั้น ประกอบการออก พ.ร.บ.อาคารชุด พ.ศ. 2522 ทำให้ที่อยู่ประเภทอาคารสูงเพิ่มมากขึ้น โครงการบ้านจัดสรรขยายตัว การตลาดเกิดการแข่งขันสูงที่เน้นขายคุณภาพชีวิตภายในโครงการ
ยุคนี้ภาคเอกชนเริ่มกระจายตัวออกสู่ปริมณฑลและต่างจังหวัดมากขึ้น เริ่มมีแนวความคิดเรื่องสังคมผู้สูงอายุ จึงเกิดเกิดแนวแนวทางการออกแบบที่อยู่อาศัยที่สามารถรองรับคนได้ทั้ง 3 Generation อีกทั้งยังเป็นยุคเทคโนโลยีที่เข้ามามีบทบาทในชีวิตประจำวัน ทำให้ธุรกิจต้องปรับเปลี่ยนกลยุทธ์ เริ่มมีการพัฒนาสมาร์ทโฮมให้ตอบโจทย์กับชีวิตของคนในยุคปัจจุบัน